Ook bestaat er, als een wijdverspreide plaag, een kwaadaardige mutatie, literatuur als broedhaard voor kneuterigheid, drager van virulente reactionaire boodschappen – Ze sijpelen in de hoofden, vormen stalactieten. Dit soort literatuur boeit mij altijd op dezelfde manier: na twee zinnen beland ik in R.E.M.-fase 3.
Kiezen voor schrijven is defaitisme pareren – Verzet is zinloos. Alles is al een keer gezegd. Waar kan je tegenwoordig nog mee choqueren ? Er zijn teveel dingen om verontwaardigd over te zijn. Je kan onmogelijk naar elke betoging gaan. Het is dweilen met de kraan open; de oceaan leegscheppen met een schelp… En toch wordt je niet overwoekerd door moedeloosheid. Verzet ga je zien als zingeving aan het bestaan. Je vecht altijd tegen dezelfde (onzichtbare) krachten. Je bent een alchemist. Elke dag schrijf je een nieuw pamflet. .. Elke dag in een andere vorm. Mentale origami. Animeren en reanimeren. Pas helemaal aan het eind mag de lezer/toehoorder doorhebben dat het een pamflet is. Een uitnodiging om na te denken, standpunt in te nemen, over te gaan tot verandering, of tot actie…
Altijd in voor een verzetje, groet ik.
december 2, 2006 bij 6:34 pm
*smiles a sincerely smile*
december 2, 2006 bij 8:36 pm
Ik ben een gelukkig man.
december 3, 2006 bij 11:51 am
Waarom zo plots?
december 3, 2006 bij 2:54 pm
wel een bijzonder pamflet
fijn dat je een gelukkig mens bent
hou dat gevoel vast, dan glunder je
verlicht lievegroet
december 3, 2006 bij 10:04 pm
simpel en mooi, niet vanuit het dal maar vanop de berg der wanhoop geschreven, uitzicht op erger, maar met het hoofd bijna in de wolken, de schrijfhand grijpt naar redding in de lucht
december 3, 2006 bij 11:22 pm
Mooi geformuleerd.
december 3, 2006 bij 11:39 pm
Manifestantje,
verder zetten dat verzet!
Winnaars zijn verliezers die niet opgeven!
december 4, 2006 bij 7:13 am
Niet opgeven. Ook al is het maandag.
december 4, 2006 bij 7:16 pm
Ook al is het “volle-maan-dag”!