Het is avond en men warmt zich aan beeldschermen en er is eindelijk genoeg schaduw opdat ik mij van de ene plek naar de andere kan bewegen. Tarzan aan zijn lianen. Als kind sprong ik van de ene steen op de andere en zo de hele de rivier over. Ik neem de trein naar een stad. Het marktplein glimt er van fijne regen. Toortslicht doet de straten kronkelen. “Monk” (niet de muzikant, niet het boek) is een van mijn favoriete drenkplaatsen na zonsondergang. Het etablissement roept herinneringen op aan de balzaal in ‘The Shining’. Door de rook komt een man op mij toe. Hij lacht. Ik weet niet waarom. Wie is die gast? Ik heb een absoluut onvermogen gezichten te herkennen, te lezen. Ik ben een sociaal analfabeet. Met de beste wil van de wereld, ik herken de ander niet. Le régard glijdt van mij af. Als water van een eend. Een zwaan. Zal zij Leda heten? Alles verandert. Niets blijft bij het oude. Ik herken geen gezichten. In het nokvolle café ben ik de enige die een flard Grace Jones hoort: ‘Strange I’ve seen that face before’. Ik voel in mijn jaszak. Hoog tijd dat ik mij iets laat inplanten. Een oor laten aannaaien gaat toch ook. De herkenningstechnologie maakt gebruik van het eigenface algoritme. Slechts een paar kenmerken zijn herkenbaar en makkelijk te verwoorden. De symmetrie van het gelaat. Baard, bril, hoofddoek. Al de rest wordt ervaren als vreemd. Data waar onze gedachten niet goed weten wat ermee te doen. Eigenfaces zijn robotfotos. Van het astraal lichaam? Orgones? Maak zelf je eigenfaces – Neem een stapel gedigitaliseerde fotos van gezichten. Allen onder dezelfde lichtsomstandigheden – als kippen in de legbatterij- genomen. Laat ogen over ogen vallen, en ook de monden elkaar bedekken. Breng daarna elke kiekje op dezelfde grootte. Resample alle prentjes naar 1 uniforme afmeting (bv. X=150 op Y=200 pixels ). Bijvoorbeeld m×n. Behandel als mn-dimensionale vectoren waarvan de componenten de waarden van hun respectievelijke pixels zijn. Het procedé is volkomen betrouwbaar. “Eigen” komt uit het Duits. Het heeft dezelfde betekenis als in het Nederlands. Meet vervolgens de waarden van de pixels op elke plaats en stop die in een database -duiveltje in een kistje. Je bekomt een vectorruimte [XY]4- Hieruit moeten de eigen vectoren geëxtraheerd worden. Omdat het extract, de vectoren, ook binnen dezelfde pixeldimensies vallen, kan je die ook gaan voorstellen -abracadabra – als prentjes met -schrik niet (ook de zon is een kleurloze bol) – grijswaarden. Tromgeroffel. Men houdt de adem in. Eigenfaces verschijnen : 
Eigenfaces” />
Kom achteraf niet klagen. Men kan niet zeggen dat het resultaat er mag zijn. Dit soort tronies oogt niet apetijtelijk. De neiging bekruipt een mens om zich ergens in een verloren hoekje van cyberspace te masturberen. Vroeger in het dorp wendden zwangere vrouwen de blikken af van de afzichtelijken, mismaakten en misvormden. Toch waren het geen ongelukkigen. Het waren eigenfaces. Zoals de lijkwade van Turijn. Nu -al in de maneschijn – weer op weg naar huis – zijn alle hoofden eigenfaces.
