NIEUWJAAR IN HET ABBATOIR

En er was de editie met het wiegje naast hun bed. En er was de super de luxe uitvoering met een baby tegen zijn borst. Er was de drankloze editie en de dakloze editie. En de gezworen-vrienden­ jaarwende. En er was die keer toen ze in een cafeetje iedereen wijsmaakten dat het kerstavond was. En er was die keer toen ze zich muisstil hielden. En. die keer toen hij verdronk in prachtige ogen. En er was…

NIEUWJAAR, KLAPSIGAAR!

Er was die keer met ontbloot bovenlijf in de sneeuw in dat godvergeten gat in Oostenrijk. En ’78-’79 op dat kot in de Vaartstraat. En hoe hij stiepelzat de jaren ’80 in rolde. En er was de overgang alleen bij ·Haar. Zachtjes gleden zij in elkaar, en in het nieuwe jaar . En er was die keer toen er dikken ambras was. Bij een gelijkaardige gelegenheid zwoer hij op de klok van 12 alle drank af. Een andere versie was rock around the clock, en er was de dag van “Nooit meer drinken”, en het jaar van “nooit meer roken” en de eeuw van “nooit meer slapen”.

MANIEREN OM NIEUWJAAR TE VIEREN…

Er was die keer in zijn wiegje. De keer daarop werd ingereden in een kinderwagen, groot, lomp, laag bij de grand, en met dikke wielen (zo werden die spullen toen nog gemaakt-berekend op eeuwigheid)… Het volgend jaar zagen zijn oogjes de geboorte van een nieuw decennium: 1960. . Jaren later, champagne sprankelde in het glas, verwelkomde hij een nieuwe eeuw. Een ander repetitief evenement bracht een hagelnieuw millennium – dat maak je niet vaak mee, een hagelnieuw millennium.

’t Is er aan te zien

A Portrait of the Artist as a Young Man

Leuven

nieuwjaarsreceptie

In januari leiden de meeste mensen een zwervend bestaan. Zij struinen dan van de ene receptie naar de andere. Er wordt gezwalpt. Het uiten van goede intenties in groep. De aanwezigen zijn er verbonden volgens het principe van de communicerende vaten. Als ervaren receptionist is het  mijn plicht u daarvoor te waarschuwen.

Life is Life

En de volgende dag, op Nieuwjaar, was er steevast de rechtstreekse uitzending van de Wiener Philharmoniker, het schansspringen in Garmisch-Partenkirchen, gevolgd door iconische beelden van pleinen in wereldsteden… Alhoewel, drie weken voor Nieuwjaar een column schrijven over het voorbije jaar? Vergelijk het met die eindejaarshows op TV volgestouwd (als sardines in een blik) met B.V.’s en andere interessante pummels. Het is een voorafspiegeling van ons wereldbeeld in het volgende jaar: alles opgenomen hartje zomer… Fake… Tot zelfs de aftelling naar het nieuwe jaar toe: 10, 9, 8… youtube.comLaibach – Opus Dei (Life is Life) Official VideoLaibach WTC store: http://wtc.laibach.org/Laibach tour dates: http://www.laibach.org/future-eventsLaibach – Opus Dei (Life is Life), 1987Directed by Daniel L…

Vuurwerk

Zo begon voor ons elk nieuw jaar met meer schittering dan om het even welke aflevering van Walt Disney op zondagavond in zwart-wit. Vandaag worden sterretjes bestempeld als “gevaarlijk vuurwerk”, wie kinderen ermee laat spelen riskeert de jeugdrechter, of terreuralarm drie, of vier…

Verwaaide nieuwjaarsbrief

Verwaaide nieuwjaarsbrief

Van de mensheid kan je alles verwachten. Ze halen al eens zottigheid uit in het stemhokje, of op de openbare weg, of met het klimaat. Als je hen laat doen dan schieten in geen tijd de Uplaces als paddenstoelen uit de grond en graven  ze onder elk park een parking – Hebben zij zoals indertijd mijn Griekse schildpad de behoefte aan een ondergrondse winterslaap? Of hebben zij, zoals ik ooit in Leuven, teveel James Bond filmpjes gezien? – En toch, de kindertijd: ik zie dat graag: die beelden van Sinterklaas die langs gekomen is ergens vroeg op een ochtend aan het begin van de jaren zestig. En de schitterende beelden van Kerst. Even dacht je zelfs – een heel kinderlijke gedachte – dat er voor eens en voor altijd vrede zou komen. Je werd vervoerd in een zwarte VW-kever met achteraan een ovalen raampje. De richting- aanwijzers waren toen nog echte pinkers: oranje of geel, knipperend licht, vrolijke kleuren als van de lampjes in de kerstboom – kaarsjes daar was men toen al lang vanaf, van- wege te gevaarlijk. Ik herinner mij Oudjaar. Avonden die zich in weinig of niets onderscheidden van andere avonden. Alleen de geur van dennenboom, kunstsneeuw en de hele wereld die weerspiegeld werd in kerstballen – breekbaar. En er was het eten. Feestelijk! Servetten en keukenlinnen, wijnglazen, kalkoen, kroketjes en nog een boel bijzondere dingen.