Ben jij hier ook zo alleen? Heb jij het hier ook zo koud?
(Laat ons dan maar gauw uit dansen gaan.)
Advertenties
HULDE
juni 12, 2018Tien jaar geleden overleed Kamiel Vanhole. Gisteren organiseerde 30 CC een mooie avond rond deze man.. Niemand van de aanwezigen zal het vlug vergeten. Mustafa Kör, Leen Huet, Charles Ducal, Frans Roggen, Jessa Wildemeersch, Gerda Dendooven, Koen Peeters, Elvis Peeters Jo GovaertsPeter Holvoet-Hanssen, Eva en Anna Vanhole, en nog een aantal mensen, die het goed weten te verstoppen dat ze op Facebook zitten, of die, zoals Geert van Istendael, een volslagen gelukkig leven leiden zonder ‘social’ media, kunnen het beamen. .
VR DE PARIS
juni 6, 2018Een filmpje dat je alle hoeken van de kamer laat zien. Een filmpje om in rond te dwalen! Naast VR DE PARIS kan je ook het publiek, de vlieg op het plafond en het papiertje op de grond bekijken. Dit is de richting waarin literatuur zich moet ontwikkelen. 360° (in alle mogelijke richtingen) (Met dank aan Philip Volckaert, Rinus Van De Melkwegboer, René van Densen en Droef.gent )
WELTANSCHAUUNG
juni 4, 2018Er is een partij (de naam ontgaat mij)
Hun programma wordt bepaald
door de tweet van de dag
en het waaien van de wind.
Overal waar ze verschijnen
geven ze blijk van een diepgewortelde
heimwee naar uniformen.
UTOPIA: 500 JAAR (NOG MAAR)
mei 8, 2018
Het is utopisch
te denken dat men hier kortelings
zijn kinderen veilig kan laten fietsen.
Het is utopisch
dat de straten weer
ontmoetingsruimten worden.
Het is utopisch
te denken dat er een einde komt
aan het gezeik over het verkeerscirculatieplan.
Het is utopisch dat de macht
van de immobiliënmaatschappijen aan banden gelegd wordt.
Het is utopisch te eisen dat mensen
aan betaalbare prijzen in ecologisch verantwoordde huizen wonen,
en ook mogen beslissen hoe hun gebouwen en buurten eruit zien.
Het is utopisch dat men beroep doet
op de knowhow van de burger.
Het is utopisch dat men nu plots
de zevenmijlslaarzen zou aantrekken
inzake renovatie en isolatie van woningen.
Het is utopisch dat de stad weer
volop gronden zou aankopen.
Het is utopisch te denken dat men
kansarmoede kan bestrijden; incassobureaus
aan banden kan leggen. Het is driedubbel doorgedraaid utopisch
te denken dat men ooit zou kunnen komen
tot een circulaire economie.
Dat men rekening houdt met iedereen, en dat men het verkeerscirculatieplan uitbreidt naar alle deelgemeenten, dàt is 500 jaar na Thomas More
een volslagen utopie.
Het is volstrekt ondenkbaar dat de luchtkwaliteit
snel & spectaculair verbetert. Het is utopisch dat men zich hier in Leuven nog enkel zou verplaatsen
te voet, per fiets of met openbaar vervoer.
Het is ondenkbaar dat er parkeerplaatsen verdwijnen.
Het getuigt van een hoog Baron von Munchhausen-gehalte
dat men gelooft dat in de zeer nabije toekomst
het aantal autobezitters met ¾ vermindert.
Je moet een gepatenteerde Don Quichote zijn om te eisen
dat voor elk kind de schoolfactuur betaalbaar wordt.
Het is utopisch,
en men moet er een echte koeienschieter voor zijn,
om zich te verzetten tegen het miljoen dat men jaarlijks gaat pompen in het p.p.s.-zwembad van Sportoase in Wilsele.
Het is utopisch dat er geen onderaardse parking onder het Bruulpark komt en de stad daardoor 30 miljoen bespaart.
Het is utopisch dat men geen feest houdt voor het nieuwe CERA-gebouw in de Muntstraat . en de stad daardoor 90.000 euro uitspaart.
Het is utopisch te denken dat iemand ook maar de naam van het gloednieuwe festival georganiseerd door Leuven MindGate juist kan uitspreken. Bijgevolg heeft de stad, die niet graag op haar bek gaat, er dan maar vlug een half miljoen tegenaan gegooid.
(Eigenlijk 650.000, ma ja…)
Het is utopisch te protesteren als straks in juni Carlos Britto, CEO van AB Inbev naar Leuven komt, om als antwoord op de dalende bierconsumptie – Sorry, Carlos, ik ben al ’n tijdje gestopt – aan te kondigen dat zijn bedrijfje wereldwijd één miljard dollar gaat investeren in ontwenningsprogramma’s.
Investeren in de zorg zoals ook de Spoelberghs massaal investeren in beursgenoteerde bejaardentehuizen.
Nog even en de dealers sponsoren de afkickprogramma’s voor de junkies.
Het is utopisch te denken dat 154 nationaliteiten vreedzaam kunnen samenleven in het mini-mierennest aan de Dijle.
Het is utopisch te denken dat de Oude Markt weer plezant wordt.
Het is utopisch te verwachten dat Leuven ooit een stad wordt, een regio, en dat er weer een tram zal rijden door de Bondgenotenlaan.
Het is utopisch te denken dat men de burger kan betrekken
bij de politiek en zo de politiek populairder wordt dan Marktrock,
OHL, of de grote Prijs Poeske Scherens.
Het is utopisch te denken dat de vastgoedsector
zijn slag niet zal slaan op het terrein van de Clarissen
op de Trolieberg in Kessel-Lo.
Het is utopisch te denken dat men zich kan verzetten
tegen de aanleg van een wijngaard op de Keizersberg;
Het is utopisch te geloven dat het Parkveld in Heverlee
straks niet wordt verkloot.
Het is utopisch te denken dat een ander financieringsmodel
mogelijk is voor huisvesting
en voor een gemeentelijke energiecoöperatie.
Ja, dat is allemaal uitermate utopisch, verschrikkelijk utopisch,
zoals ooit de achturige werkdag lang utopisch was,
en het betaald verlof, en het ziekteverlof, en de vakbond,
en het pensioen, en de werkloosheiduitkering,
en de kinderopvang en de studiebeurzen
En zo voort, en zo voort, en zo voort, en zo voort .
Didi de Paris
5 mei ’18
Bloednacht, 18 april 1902
april 17, 2018
Op 18 april 1902 beleefde Leuven zijn Bloednacht. Op 16 oktober 2013 schreef ik onderstaande tekst, n.a.v. verkiezingen. Nu zaterdag 18 april komen om 10u15 mensen samen aan het kerkhof van Leuven. (Een initiatief van sp.a) In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober e.k. zou ik zeggen: lees!
Didi de Paris
*
Het is herfst, nat en kil, en het land is labiel. Het ene moment waait het, of striemt de regen, en dan laat de zon het patina van de stad baden in een gouden kleurenkrans. Na het eerste flauw griepje duikt kieskoorts op, een epidemie. Een schrijver richt zijn pijlen op de verkiezingen zelf. Men verwart peilingen met feiten. En nu de voorspellingen niet meer zo gunstig zijn voor het nieuwste contingent politieke pummels zegt de leider, een nukkig kind dat zijn zin niet krijgt: periode zonder regering was de beste periode voor economische groei – om maar te zwijgen over de periode zonder hem.
Ik sta op het Quinten Metsysplein. Loop over het kunstwerk van Lucas Bernaerts en Luc Cauwenberghs. Een blijvende herinnering aan de nacht van vrijdag 18 april 1902. Toen vielen in Leuven zes doden voor het algemeen stemrecht. Er werd een straat genoemd naar diegene die het bevel tot schieten gaf: de Vital Decosterstraat. Pif poef paf, arbeider, student, liberaal, katholiek of socialist, wie op straat kwam, knalde men af.
Vandaag heeft men meer belangstelling voor voetbal dan voor politiek. 25 mei 2014, de moeder van alle verkiezingen, gaat niet alleen over de federale, de regionale en Europese verkiezingen, maar vooral over de troonsopvolging in Leuven, een koningsdrama, bloedstollend.
In Leuven, de fiere Dijlestad, naast Kessel-Lo, begrijpt men eindelijk dat men moet luisteren naar elkaar. Sinds enkele maanden heeft men op de hoek van de Tiense met de Munstraat Den Babbelplansjei, een Speaker’s Corner. Zulks is geleden sinds de Merovingische hofmeiers en de zestiende-eeuwse ketterse hagepreken… Schokkende thema’s kwamen aan bod: Een naaktstrand in de stad. Leuven aan de Alpen – Bedoelde men de klimaatopwarming? Surfen we binnen enkele zomers in Tirlemont-sur-Mer? … De spits werd afgebeten door de grootste rederijker die deze stad ooit gekend heeft: LMJT, beter bekend als Louis Marie Joseph Tobback. Hij staat bekend als een verbale krachtpatser. De Gesel Gods van de plaatselijke politiek. Hij zou moeten afleren dat hij niet altijd moet grommen en blaffen. Ik zie hem liever als een zachtaardig diertje (wat hij privé ongetwijfeld is). Geen panda –komt communautair gedonder van- geen pluchen beer, ik zie hem als een Lam Gods. Goede leiders luisteren naar hun mensen, boeken vooruitgang met empathie. Ik zie hem liefst als hondje. Een Sint-Bernardus voor Leuven. Of kleiner, het hondje dat sinds mensenheugenis naast de grote grammofoon zit: His Master’s Voice. Ik weet niet of je dat kent. Google gerust… In elk geval, het Quinten Metsysplein, de Tiensestraat, Louis Tobback… bibliotheken kan men erover vol schrijven.
LIFE IS LIFE
april 2, 2018Velen reageerden negatief op mijn post rond de amoureuze escapes van politici die elkander niet alleen weten te vinden in de wondere wereld van de immobiliën, maar ook in de bedstede. De criticasters hebben natuurlijk overschot van gelijk. We zitten zo op het niveau van soaps, en The Sun. Een democratie respecteert het privéleven van iedereen. Ook van politici… En van sans-papiers.
MEI’68
maart 22, 2018Helemaal anders dan mei ’68 was het een vreemde cocktail, ik weet waarover ik spreek…Als in een kwaadaardig sprookje rolde ik klokslag twaalf ladderzat de jaren’80 in. Het decennium, begon met een dijk van een black-out, zou een schemergebied blijven, overheerst door tegenstrijdige gevoelens: liefde, haat, radicaliteit.
F 16’s
maart 20, 2018Boodschap aan het conglomeraat van schurken & clowns dat zich graag zelf bestempelt als “onze” regering:
(V)LIEG MAAR VOORT !
