Archive for mei, 2007

How Deep Is Your Love?

mei 25, 2007

dance.gif

Geachte Mevrouw,

Terwijl ik hier zit te luisteren naar good o’ Elvis zijn ‘I got stung, babey’ moet ik toegeven dat het filmpje dat U mij toestuurde – waarschijnlijk weer een Vlaams (alhoewel de voertaal is hier overduidelijk niet ondertitelde bodylanguage ) – en dat door U zo treffend werd voorzien van de welgeschapen titel “De stang”, mij een komplete jet lag bezorgt. Of bedoelde U ‘The Sting’? Of -erger nog “The Thing”?

Het begint al met het vals fluitje dat erbij steekt. Een high-tech kruising tussen Herman Van Veen en de irritante begintune van “Hulp, de dokter verzuipt!”. Terwijl zij bij hem op de buis zit rijden ze op zijn fiets door het idyllische Amsterdam met weinig meer om het lijf dan een flou artistique. Je ziet het meteen: dat vrolijk rondhuppelende David Hamilton-tuig denkt maar aan één ding.

Mannen, Mevrouw, is het soort volk dat men best met rust laat. Mannen, dat is dát onderdeel van de mensheid dat pathetisch wordt als ze het en pleine publique over seks hebben. Niet alleen de ogen zijn groter dan hun buik. Soms zijn hun hersenen gewoon vergiftigd door een OD tostesteron! Een fraai voorbeeld onder de zon is Bush. (By the way ‘Bush’ betekent ‘schaamhaar’.) Mannen, Mevrouw, ze komen zelden klaar. In hun broek dragen zijn een klapsigaar, ter grootte van een suppositoir. Mannen, Mevrouw, moeten tegen zichzelf worden beschermd. Vooral in de lente! Dan meent dat tuig weer hoge toppen te moeten scoren. Het is geen medikament, Mevrouw. Het versterkt hun eigenwaan, Mevrouw. Het geeft aanleiding, een voorzet, en vooral ergernis. Love is the drug.

En nochtans, het is niet al goud dat blinkt. Ik vrees, Mevrouw, dat dit een zaak wordt voor Testaankoop. De advertentie belooft 36 uren snoeihard volgehouden erecties. Is dit niet een klein beetje over de top? Zeg nu zelf, hoezo 36 u (da’s heel wat langer dan een modale werkweek) (terwijl het filmpje het nog geen minuut uitzingt? De kans is groot dat dit product de gemiddelde consument achterlaat met een gevoel van wrevel, irritatie, ja zelfs, onbevredigdheid.

En, Mevrouw, er is iets mis met de tijd. De technologie gaat snel, gebruik hem wel. Maar de mail was mij toegestuurd op 15 mei, en die zit nu pas in mijn mailbox. Dit is stukken trager dan de modale post, in volle staking. (Ondoorgrondelijk zijn de wegen van cyberspace.)

Misschien moeten we dit zien alles zien als een bijzonderlang voorspel (eentje om “Elvis” tegen te zeggen).

En daarom, Mevrouw, raad ik eenieder aan, alvorens deze pillen te slikken (Nee, dames: niet deze pil!) eerst goed de bijsluiter te lezen. (Ook de kleine lettertjes).

Uw toegenegenen,

Country ‘Cow’ Joe

In My Heart There Is A Discord

mei 24, 2007

vijver1.jpg

En terwijl Spider-Man weer ergens uithangt op het wereldwijde InterNep gaat Country ‘Cow’ Joe op dagtrip in de echte wereld. Voor de miljoenste keer loopt Joe door het ochtendlijke park. Het gras nog zwaar van dauw. Kruinen van beuken, eiken en kastanjelaars. Alles zingt een symfonie. Joe vervloekt hemel, hel en aarde omdat hij geen noot muziek kent. Heimelijk hoopt hij nog twee miljoen zulke zonsopgangen te mogen beleven. Het leven is een stroom. Die gaat altijd verder. Joe is een blad. Het draait, op het water, zacht op sleeptouw genomen. De hemel, de wolken. Alles draait. In een ooghoek ziet hij het schrijverke over het water schrijden. Neen, het is Windekind. Joe voelt zich een man in een roeibootje. Op de Thames. Het is een warme zomerdag in 1862. De kinderen hangen aan zijn lippen. Weten dat elk moment een sprekend konijn kan opduiken. Het volgend moment zit Joe bij zijn oma en opa in een bootje op de vijver. Romatisch roeien aan de oevers van de roaring twenties. Men kan geen twee keer in dezelfde stroom afdalen. Maar op zijn huid voelt Joe weer de zonnestralen van die ochtend in 1973. Het raam stond open. De trein bracht hem naar het popfestival. Moge dit zonlicht altijd blijve schijnen! Soms huilt Joe, onbedaarlijk.. Maar het kan ook zijn om de overweldigende wrede schoonheid van dit alles.

The Boys Are Back In Town

mei 22, 2007

flying_saucer.jpg

Het is een schudbol. Het deint uit. Soms sneller, soms trager. De ingrediënten laten zich raden. De formule is eenvoudig. 4% materie communiceert via elektro-magnetische interactie. 23% van de zooi is donkere materie die alleen maar communiceert via de zwaartekracht. En de rest is geen stilte maar 73% donkere energie. Dus zwijg mij vandaag maar van poëzie.

Datapanic In The Year Zero

mei 16, 2007

doctorwho1967al1.jpg

Dr. Who’s 6T´s tune woont al dagen in hoofd CCJ. Eindelijk: Do 10 mei ‘007. Ik = boom van 50 ringen. De kringen naar binnen. + Opgetreden in kapel. Verleden diep geankerd. Reli-sfeer maakte fysiek onpasselijk. Hope you guess my name. CCJ ter nauwer dood aan brandstapel ontsnapt. Wel: {banbliksems} X [excommunicatie]. Weerde zich als duivel in wijwatervat. + Love is a burning thing and it makes a firy ring + Vrijdag: dr. Ghislain legt optreden plat in L-Side Stadt™Ville© City® + Later in de nacht, bij CCJ thuis, kreeg J. stress-aanval. Niet weten (hoe je iemand gerust moet stellen) veroorzaakt nog meer klappertand. Communicatie verloopt nooit rechtlijnig van punt A -> punt B. Communicatie kan slechts de fenomenen omcirkelen. Π <pie> = ∞ getal. Iemand geruststellen kan nooit rechtlijnig. Communicatie omcirkelt. Zonder strakke lijn. 12 mei: Lang gepraat met J. Over Dr. Who. Fan zijn van Dr. Who is viraal. Daarna CCJ geholpen op folkfeest (hou het stil) CCJ gefascineerd door dame met waanzinnige lange haren. 13/O5/07 Zondag Optreden BEK-huis geslaagd. Helaas, slechts enkele biggetjes om parels aan te schenken. Start: werkweek: niet naar bureau geweest (vanwege 14de). Gosford Park gezien. (Robert Altman – beter dan The Wedding) Met in rol inspecteur moordzaken Steven Fry. Geregeld slaan zijn luimen om in moorddadige zelfhaat. Kon iedereen zien in schitterend tweedelig programma over bipolaire stoornissen. Bij momenten kunnen zijn stemmingen nul nul zeven meidag #15- Inschrijving. OK? Dr. Ghislain gebeld. 2 CD´s Coolhaven beluisterd. Waarvan één met onuitgegeven nummers. Vangt aan met: waar is haar haar? De dagen zijn een kettingreactie op elkaar.

PSYCHOGEOGRAFISCHE GPS-ROUTE

mei 11, 2007

kaart_lovenjoel.gif

<START> op zondag 13 mei om 14u30

Vanuit Leuven/E40:

E 40, afrit 23, richting Haasrode (N25), volg 3,2 km, rechtsaf (= Tiensesteenweg) 2e verkeerslichten voorbij, 2e straat rechts = Bijzondere Weg, aan eind poort door, eerste huis rechterzijde = BEK-huis

Of vanuit Tienen/Boutersem:

N3 richting Leuven, rij voorbij verkeerslichten Lovenjoe (= afslag naar Lovenjoel-centrum/Pellenberg), 2e straat links = Bijzondere weg, aan eind poort = BEK-huis

Zo kom je tijdig (dwz om 15u) aan het BEK-huis Beeld en Kunst vzw, Groot Park 3, 336 Lovenjoel. Daar kan je voor € 5 genieten van DESPERATE HOUSEMAN – Een literaire performance door Didi de Paris. Tel 0477.98.16.31 of 0497.48.35.93. Einde 16u. <STOP>

 

 

Power To The People!

mei 9, 2007

manuncle.jpg

Omdat het morgen Country ‘Cow’ Joe zijn verjaardag is mogen jullie allemaal zelf iets op zijn blog schrijven. De beste inzendingen worden beloond!

New Model Army

mei 4, 2007

nazi.jpg

Beste Guy (Verhofstadt), Het leven kan soms wreed zijn eigen gang gaan. Buiten het feit dat jij een zelfverklaarde fan bent van The Rolling Stones denk ik dat er niet zoveel gelijkenissen zijn tussen ons. Ook dat is relatief. Waarschijnlijk hou ik meer van The Stones toen het nog rebellen waren en misschien hou jij meer van de frauderende multinational die ze inmiddels geworden zijn? Soit. Wat ik je even wou zeggen is dat iemand die in alle ernst een term in de mond neemt als “groene kernenergie”, dat komt niet goed over, hoor. Mensen die het veel slechter dan ik met je voor hebben, interpreteren zoiets gauw als “boerenbedrog”. Ik denk dat je dat even met je spin doctors moet doornemen. Maar wie ben ik? Hier, in de wondere wereld van InterNep, kan niemand zeggen wat de toekomst brengen zal. Alles verandert zo snel. Dat moet ik jou toch niet vertellen. Zelfs in reclameboodschappen in respectabele kranten wordt er tegenwoordig op gewezen dat men geregeld van look moet veranderen. Als voorbeeld nemen ze jou, twintig jaar terug. Ik kan ze niet echt ongelijk geven: in de jaren ’80 zag je er niet uit. Geen twijfel mogelijk. Jij hebt model gestaan voor Harry Potter. En die stond dan weer model voor de griezel die het in Nederland al een paar jaar voor het zeggen heeft… Gelukkig betreft het hier slechts een literaire tekst en is elke overeenkomst met bestaande personen of situaties louter toevallig – maar plezant.

 

Foert Format Fast Forward!

mei 3, 2007

probeerselen-003.jpgprobeerselen-004.jpgprobeerselen-004.jpgprobeerselen-003.jpg

Tijd voor de dagelijkse dosis waanzin in gezinsverpakking. 200 gr. hesp en een pond gekapt. Net op het moment dat hij gelezen had dat reality-tv <out> was, had Country ‘Cow’ Joe besloten autobiografisch te worden. Elk kattebelletje zou hij lanceren in een baan door InterNep… Lijstjes. werklijstjes. Agenda’s. Verborgen. Onvindbaar... – Te doen, te laten, gedaan. Plan A, plan B, plan C. Boeken. In slechte papieren plooien… Mannen maken plannen, vrouwen willen trouwen. April is the cruellest month – de maand waarin Country ‘Cow’ Joe a.k.a. The Desperate Houseman, 50 wordt – een fait divers in de wereldgeschiedenis – vergt een heel andere aanpak dan alle voorgaande edities van de maanden. Dus vandaar vandaag nagels knippen, zalf kopen, nieuwe broek, hemd en schoenen & naar kapper gaan. The Waste Land. Heeft Plato vertaling? Boek al enkele weken oud. Zal toch niet verdwenen zijn? Tot pulp zult gij wederkeren. Onrustbarend de verdwijning. Boeken onvindbaar in het leprozenkwartier van Stadt™ Ville© City®. Tele Lieve. Tussen 14u45 en 15u45. Niet de hele tijd. Anders wordt het een dure grap. De bloemen in de tuin zijn fantastisch. Hoe kan ik orde brengen in die agenda? En vergeet de neusdruppels niet. Organiser op mobieltje. Het lijstje is een mozaïek. Gerealiseerde zaken doorstrepen. Ik wou dat alles netjes genoteerd stond. De hele begingeneriek van de dag, zoals het openingsbeeld van “Caché”, van Michael Haneke, alle informatie netjes geordend binnen één kader. Zo wou ik mijn lijstje voor vandaag opstellen. Foto van het huis met daarop één blok tekst. Bewakingscamera. Beelden opgeslagen. Met veel geknoei in juist format gepuliceerd. Noodgedwongen schrijf ik het lijstje eronder. De lijst van een schilderij. Een stripverhaal, een primitief stripverhaal – dacht Joe.

 

That Blooming Day in May

mei 1, 2007

aiff_large_t_981_22622__type11308.jpg

April is the cruellest month… Weggespoeld,. Op de eerste dag van de nieuwe maand ontwaakte Country ‘Cow’ Joe in een wuivend bos meiklokjes. Het Land van de Doden had lila seringen gebaard en Joes schedel broedde een mix van herinneringen en verlangens tot fragmenten om zijn ruïnes te stutten… April is the cruellest month… Veel te warm voor de tijd van het jaar was het. Ratten vluchtten uit de riolen. Snellen voorbij. een stroom (ratten). Klapbanden zomernacht, veel te vroeg gevallen voor de tijd van het jaar. Pootje baden in het smeltend wegdek. Het is de invloed van een meteoor die weliswaar de planeet niet verwoest heeft maar die neergestort is in de Noordelijke IJszee. De opwarming is niet te overzien. De gevolgen laten zich overal voelen. Alles groeit buiten proporties. Mutaties. Genetische manipulaties. Van gewassen en organisme. Insekten in geen tijd uitgegroeid tot monsters. Alles bigger than life. In Nul Nul Zeven is Stadt™ Ville© City® stevig uit de kluiten gegroeid. Ergens kweekte Professor Barabas gigantische groenten. Hij zou de honger uit de wereld halen. Gigantische paddenstoelen kweken. De vruchten van een kernexplosie. De ene dag liep Country ‘Cow’ Joe tussen reuzen en de andere dag ontwaakt hij tegen de grond vasytgebonden met honderduizend kleine koordjes. Kleine wezentjes lopen af en af, beklimmen miniscule DNA-laddertjes om hem te voeden.Een voedselketting. Of hij nu tussen reuzen of dwergen zat, nooit gelooft iemand maar één fragment van zijn fantastische verhalen.