Didi de Paris komt weer duimen te kort om zijn appreciatie op deze dag in deze wereld uit te drukken.
Archive for januari, 2013
DIDI DE PARIS GROET ‘S MORGENS DE DINGEN
januari 23, 2013DOOI
januari 16, 2013
Twee engeltjes verblind door een gloed
vergaten hun ochtendgebed
gooiden de sprei van zich af
sprongen uit bed, wrongen hun voetjes
in sloffen, sloegen een kamerjas om
en liepen naar: het venster.
IJsbloemen werden tot opens toe beademd:
over de wereld lag een wit tapijt gespreid.
Een dweil aan de waslijn en een jutten zak
waar steenkool in gezeten had, alles verstijfd
zoals de kruiwagen op het gazon verloren
had eindelijk zijn vaste vorm gekregen.
Het winterkoninkje, het koolmeesje
en het roodborstje waren getuige:
overal fonkelde kristal. Een onzichtbare hand
had alles tot rijp geslagen op rijm gezet.
En het land was bang te breken, durfde
niet meer te bewegen.
In de poriën van het perzikenboompje
had de wind witte lijntjes getatoeëerd
en de uitwaseming van de nieuwe dag
zich tot poëzie gekristalliseerd.
En zilveren webben verbonden alles
van hier tot aan de dooi.
(Dit, en nog veel meer valt er te beleven in BOKS).
OMDAT DE MEDIA ER GEEN OOG VOOR HEBBEN, ZEG IK: LAAT ONS HET EVEN OVER HET WEER HEBBEN.
januari 16, 2013Didi de Paris vraagt zich af of jij het niet te koud hebt.
REPORT FROM UPPER KESSEL-LO
januari 14, 2013Didi de Paris beleeft spannender avonturen dan FB; zag gisteren de lichtelijk geniale The Flying Horseman aan het werk, met vooral zijn in het oor springende versie van Joy Division hun Shadowplay, gebracht alsof het N.Y.-folk was uit de vroege 6T’s, I see it all before me, the Days of Love & Tornment, the Nights of R’n’R, gaf Rudolf Hecke eindelijk zijn welverdiende BOKS, begon zijn werkweek met Privilege (Set Me Free), op de hoes -de maxi draait zich 45 keer per minuut rond mij – een foto (die moeten jullie vandaag missen) van een fantastisch wild zot wijf, het is Patti smith – alleen al om die foto haalt een mens die schijf in huis – Rimbaud was een vrouw – & daarna -SET ME FREE -stort hij zich nog dieper in het gitzwarte vinyl van KLOOT PER W zijn ‘Playback with a switch, a cassette anthology 1978-1982’, om zich vervolgens over te geven aan de straalschijf (zo omschrijven De Wever en sommigen van zijn volkseigen carnavalszotten een CD) Elf Shot Lame Witch van The Germans – leeft – ASK THE ANGELS – op de notenbalk!
DIDI DE PARIS LEEST VOOR UIT EIGEN FACEBOOK!
januari 9, 2013Facebook is Homeland, facebook is no man’s land, facebook is Never Never Land… Facebook is de virtuele werkplaats waar we proberen kroegen te redden (zoals Café Amedee in Leuven), Facebook is de arena waarin we proberen het fascisme te bestrijden (zoals vanavond om 18u30 in Denderleeuw), Facebook is de plaats waar we een lang vergeten optreden van Nico in de Hallen van Schaarbeek proberen te reconstrueren -weer tot leven te brengen- (waren we eigenlijk wel daar?) (Hadden we toen maar Facebook gehad!), (Hadden we toen maar instagram gehad!) Facebook is de plaats in de tijd, in de economie… Een oase in de politiek… Waar men probeert een Ford-fabriek open te houden (zoals vorige zaterdag in Genk, met Music for the Futur). Facebook is de plaats waar na tien jaar een oude rockster, door sommigen verguist, door anderen de hemel in geprezen, opduikt. Facebook is een boeiende serie, een paternoster van pop-ups is Facebook. Facebook is de plaats van de duizend mogelijkheden, zoals bij voor beeld een hele dag je computer uit laten.
KROEG OP DE FLES?
januari 8, 2013De optimist zegt dat het glas nog half vol is, en de pessimist zegt over datzelfde glas dat het half leeg is… Misschien valt er inzake het Leuvense Café Amedee nog iets te verwachten van de Leuvense burgervader? Misschien kan een of andere overheid nog een gunstige rol spelen. Ik denk maar hoe in Brussel legendarische kroegen zoals De Dolle Mol en het Goudblommeke in Papier werden gered. Kijk alvast even naar dit filmpje.
AFRAID
januari 3, 2013
I’m afraid… De bizarre, zwaarmoedige, Wagneriaanse kichterige poëzie (cfr. Berlin van Lou Reed) van Nico is onverwoestbaar. Raakt niet eens aangetast door de tijd. Heel wat anders dan de memorie van de mensen. Die verwarren het optreden van Nico, eind jaren ’70, in de Hallen van Schaarbeek, voor die gerestaureerd waren met andere optredens. B.v. in AB, of met John Cale in Bozar (waar ik helaas niet bij was), of in Vooruit, of de rommel die Nico bracht in Leuven (heb ik gelukkig niet helemaal tot mij laten doordringen). Die laatste en zielige fase staat beschreven in James Young zijn Songs The never Play on The Radio. De ondertitel spreekt boekdelen “Nico: The Last Bohemian.”
2013
januari 1, 2013Beste Wensen. Meilleurs voeux. Best wishes. Die besten Wünsche.
DIDI DE PARIS 