Claudia Cardinale.

Toen cowboys nog gewoon uitreden. Pang! Pang!

https://youtu.be/fHRP6gadDQ4

Dr. No

Het is 1962 – Als

Afrodite, en gezegend

met de naam

Honey, Honey Rider,

komt Ursula Andress

met niets anders

om het gebruinde lijf

dan een sneeuwwitte bikini

uit de golven,

blauw als haar ogen.

 

Honey, de voorbode

van een vloedgolf

schoonheid

waarin ik dra stranden zou

hield in haar handen

twee kanjers

van schelpen.

 

‘Are you looking

for shells?’ Waarop Bond,

James Bond, antwoordt:

‘No, I’m just looking.’

 

‘k Had ’t  nie beter kunne’zegge’,

identificeerde mij met 007

en hing –nog een tikkeltje verlegen-

ook aan haar lippen

tot ik vermoedde

dat ik iets miste.

 

Terwijl Honey, Honey Rider,

in de ondertitels

het had over schorpioenen

die zich doodstaken

bolde het witte doek op

en hoorde ik

hoe zij hees kreunde

 

“While making love.”

Kommer & Kwel (in deze hel)

 

Ach, waarom moet ik zo lijden?/ Ik wou u slechts verblijden/ In deze harde tijden/ Graag was ik met u verdergegaan/ over het bestaan van vroege vamps in de vroege jaren ’70.

En zie mij hier nu staan! Of beter gezegd: liggen (in bed), want toen ik vanochtend uit onrustige dromen ontwaakte was de kamer helemaal gevuld met mijn pennetje (een balpen).

Ik staak mijn klachten, want ik moet nu wachten tot mijn pennetje weer gekrompen is en ik de slaapkamer verlaten kan.

In afwachting vlei ik mij maar wederom op het oorkussen van de duivel en kwel ik mij ter compensatie van kruiswoordraadsel, sudoku & Karels Crypto met de vraag of al dat schrijven van mij

niet ter vervanging staat van iets anders?

Picnic at Hanging Rock

Nog voelt men,

tussen David Hamilton

en Trash,  in elk lid

 

(van de Orde)

het bloed kloppen

(dorpen-ver).

 

Elke Ridder

graaiend naar de Graal in de grot

wist: het is een kwestie van stijl.

 

De haren konden lang zijn,

of kort,

 

krullend

of stijl.

 

 

Mir______aaa

Glad als een camera gleden de blikken

van elke Ridder van de Tenniselleboog

 

van Mariska naar Mira, onweerstaanbaar,

teder, wellustig. Niemand was zo mooi

 

als Willeke van Ammelrooy, godin

van de Neder-Vlaamse cinema,

 

maakte alle dromen waar ( bij nacht & bij dag).

Olalala Mariska

Hemelhoog was het verlangen ons op te trekken

uit de Vlaamse klei. Gelukkig was er voor elke

eenzame Ridder van de Orde van de Tenniselleboog

Mariska – de Engel gevallen uit de hemel.

 

Jack In The Box

Het was een wrede wereld waarin wij

Ridders van de Tenniselleboog

rondwaarden. Niet zelden

door glitter verblind.

 

Sugar Me

Kunst sublimeert seksualiteit, sport camoufleert de gevolgen ervan. Gedenk, Oh gij Nobele Lezer, hoe ik, Ridder in de Orde van de Tenniselleboog, u verblijdde met mijn post van gisteren en je begrijpt waarom het tennis in dit land zo populair is. .

 

HEY JOE

De zangeres bezorgde mij menig slapeloze nacht( en een tenniselleboog). Schitterende tekst, trouwens! Puur Lettrisme International. En laten we ook niet vergeten de onvergetelijke versie van Joe Harris zaliger.

Ideaal muziekje

Ideaal muziekje voor helpdesks!