REVO-PROVO-CULI-NAIR

Neem je tijd, zet dit schitterend muziekje op en buig je over deze vraag: eten vegetariërs vleesetende planten?

EERSTE HERDERLIJKE (KIES)BRIEF

Didi de Paris wil
geen zetel in het parlement,
maar de Heilige Stoel.
Paus Didjanus de Eerste
zal een Paus zijn
van en voor het volk.
Ik zal ook de eerste paus
van vlees en bloed zijn
die geen vlees eet
en die met man en macht
verkozen wordt via
televoting.
Voorlopig kunnen jullie fanmail
ten mijne faveure sturen
naar de pauselijke nuntius in België :
Mgr. Karl-Josef Rauber – nomen est omen!

DIDI DE PARIS LEEST VOOR UIT EIGEN FACEBOOK!

Facebook is Homeland, facebook is no man’s land, facebook is Never Never Land… Facebook is de virtuele werkplaats waar we proberen kroegen te redden (zoals Café Amedee in Leuven), Facebook is de arena waarin we proberen het fascisme te bestrijden (zoals vanavond om 18u30 in Denderleeuw), Facebook is de plaats waar we een lang vergeten optreden van Nico in de Hallen van Schaarbeek proberen te reconstrueren -weer tot leven te brengen- (waren we eigenlijk wel daar?) (Hadden we toen maar Facebook gehad!), (Hadden we toen maar instagram gehad!) Facebook is de plaats in de tijd, in de economie… Een oase in de politiek… Waar men probeert een Ford-fabriek open te houden (zoals vorige zaterdag in Genk, met Music for the Futur). Facebook is de plaats waar na tien jaar een oude rockster, door sommigen verguist, door anderen de hemel in geprezen, opduikt. Facebook is een boeiende serie, een paternoster van pop-ups is Facebook. Facebook is de plaats van de duizend mogelijkheden, zoals bij voor beeld een hele dag je computer uit laten.

TREMELO, TUPELO

Het kon Hawaï zijn. In het grijs, missionarisgrijs. Subtropisch is de storm. Over de brug lopen mensen gebogen. Sommigen onder paraplu’s. De dichter rijdt in zijn auto, onder de brug. Slecht weer voor een heiligverklaring. Je kan er niet eens een hond door jagen. Autowissers wissen gedachten weg. De dichter weet niet waar de weg toe leidt, evenmin vanwaar de mensen komen, begrijpt de beelden niet, geeft zijn visueel analfabetisme grif toe, is bovenal vervuld van flarden van dromen. Het optreden was nog slechter dan het weer. Altijd diepte hij nieuwe teksten op. Er volgden geen woorden. Tussen het publiek in de sportzaal van het oude schoolgebouw zat Vriend Jan. En dan onder een blauwe hemel – dit moet Hawaï zijn – zit Damiaan – he’s all dressed in black, beat up shoes and a big straw hat. Damiaan kan zich niet inbeelden dat dit paradijs ooit een staat zal worden. Hij begrijpt niet dat zijn aandacht de hele tijd afglijdt naar Cuba, Puerto Rico en de Fillipijnen. Steeds weer droomt hij van de Maagdeneilanden. Onbegrijpelijk hoe de vreemde locaties steeds weer opduiken Samoa · Guam · afgelegen locaties . Noordelijke Marianen -vijf keer groter dan Tremelo- Baker · Howland · Jarvis · Johnston · Kingman · Midway · Navassa · Palmyra · Wake… Pater Damiaan begrijpt bij god niet waarom die namen hem niet los laten. Op de kaart zijn het speldenprikken.

JOY DIVISION

Bussen komen uit de nacht. Ze rijden de stad in, de dag in. Dag in, dag uit. De stad moet even slikken. In de schemerzone, aan het station, het prachtige rangeerstation, ontworpen door een Spaans architect, kan men plots de toevoer niet meer aan. Rij…en vormen zich. Alles staat stil. Alle bussen. Alle kinderen. Tussen nacht en nevel. 

NIETS DAN DE WAARHEID

Hegeliaans. Ochtendgymnastiek. Op de voet gevolgd door de naakte waarheid onder de douche. Altijd en overal hebben kranten, tijdschriften, radio’s en televisies gelijk: geen nieuws is goed nieuws.

FINGERSPITZENGEFÜHL

Zwart-wit begint de ochend. Kop in de hand. & Roerloos mengt zich troost tot wolkjes.

AAN U DE KEUZE

Of bedoelden wij met onze eerdere uitspraken : “Graag geven wij, genereus als we zijn, onze stem aan anderen – om de zoveel jaar”?

ONE DAY YOU WILL NO LONGER BE LOVED

Het is niet aan te tonen. Geen spoortje Zweden meer over. Alsof men er met de grote stofzuiger, een NILFISK (made in Sweden) is over gegaan. Alle verhaaltjes zijn verzonnen. De wereld is geen plakboek. Waarin men naar hartelust kan bijkleuren, afscheuren, toevoegen, overschilderen en overschrijven. De wereld –proberen goede mensen mij duidelijk te maken – is geen kunstwerk van de broers Jake en Dion Chapman.

In 1937 bracht de Spaanse Republiek 80 afdrukken op de markt van de originele etsplaten Los destares de la guerra van Francisco de Goya (1746-1828). De serie is één van de bekendste anti-oorlogskunstwerken. Ze is uitgesproken anti-klerikaal en anti-patriottisch. De republikeinen hadden dat geld hard nodig. Tegen Franco en zijn moordenaars. De Engelse Chapman Brothers kochten de afdrukken, om ze daarna te overschilderen. De hoofden van slachtoffers vervingen ze door dierenhoofden en clownsmaskers. De kunstwereld reageerde enthousiast. De investering had vruchten afgeworpen. De broers gingen over tot de aankoop van een nieuwe reeks aquarellen.

Deze keer van een Oostenrijker: Adolf Hitler. Schilderijtjes zoals men er honderden vindt op rommelmarkten. Banaal en middelmatig. De rustieke tafereeltjes werden overschilderd met hartjes, sterren en regenbogen. Ze brengen de reeks als één kunstwerk op de markt. Hiermee willen ze een antwoord zoeken hoe het ons continent zou vergaan zijn, mocht de Weense kunstacademie Hitler niet hebben afgewezen. Europa is er weer helemaal klaar voor. Voor nazi-kunst. Beeldhouwwerk van Arno Breker. Schilderijen met landschapjes, trommelaars, vendelzwaaiers, gezonde blonde mannen die, blos op het gelaat, gewapend met de spade over de schouder, stevig in het gelid, de einder en de toekomst tegemoet marcheren. Ingehouden taferelen van stille schonkige schoonheden (met vlechten). Het zedig nazi-naakt als van Brabantse trekpaarden. Er moet een markt voor zijn. Eerder werden er al piss paintings gemaakt, urinoirs uitgeroepen tot klaterend kunstwerk, en onlangs werd -een wereldprimeur voor ons land – een topactrice gebombardeerd tot Madame Pipi in de schouwburg (dit kwam niet van kunstkenners, maar van een administratieve instantie – een spijtige vergissing, werd achteraf toegegeven.) Ook werd er al eens in alle ernst overwogen menselijke uitwerpselen op de beurs te gooien – in overdrachtelijke zin, dan. Neen, over dat Europees Sociaal Forum heeft er geen letter in de krant gestaan. En je kan niet zomaar in de huid van een journalist kruipen, en dan doen alsof je de hele tijd in Zweden gezeten hebt. Journalisten zijn heilig. Embedded. Dat hele verhaal over een zogezegd Europees Forum berust op pure verzinsels. Tot nadere orde is de wereld alles wat het geval is: de som van alles wat in de krant heeft gestaan.

SWA CAUWENBERGHS EN HET FIETSEN IN AUGUSTUS

Het is allemaal politiek. Elke andere maand zouden we blij zijn met deze temperaturen, maar niet nu.