Pagina 1 was geen zwarte bladzijde, maar hagelwit en oogverblindend, als onbetreden sneeuw. Er viel evenveel te beleven als in een modale andere roman; geen kloten. Pagina 2 heeft al teveel stof doen opwaaien. Ik stel voor dat we naar een volgende pagina gaan. We draaien de bladzijde om. Hopelijk geen page 3 girls toestanden. Geen Betty Page. Geen pages. Geen column, geen mening – god beware ons! Geen analyse. Gewoon simpelweg de derde bladzijde. Hup, naar pagina drie!
DIDI DE PARIS 
Geef een reactie