Idiot Wind, zou Bob Dylan langgerekt neuzelen, wat in zijn geval moet doorgaan voor zingen, maar genoeg daarover! (Voor je het weet heb je een Nobelprijs Literatuur aan je fles.)
In één vlaag speelt de zotte zatte wind met de afgevallen bladeren en alle pamfletten die hier ooit geschreven en uitgedeeld werden dwarrelen weer over het stadje neer.
Elk jaar was het hetzelfde, met de herfst kwamen de studenten en met de studenten de affiches, en de affiches waren nog kleurrijker dan de vurigste herfstbladeren. Arbeidersstrijd, vrouwenemancipatie, een nieuwe Volvo of gewoon model staan voor een gedicht.
Er waren affiches die een hoger doel dienden: toneelvoorstellingen, concerten, fuiven, tentoonstellingen, betogingen, verkiezingen. En er waren affiches voor dagelijks gebruik om scheepvaart, alcohol, tabak, koffie jenever, Poeders Mann, de Zoo van Antwerpen of Nivea aan te smeren. Op één affiche had een stripfiguurtje een ander neer gekogeld. Daarbij stond de tekst: sorry, prof, de captagon was op.
Vandaag plaatsen de bevoegde instanties moodboards. Moodboards kunnen elektronisch zijn. Zodra iemand hier van de trein stapt en het stadje binnentrekt wordt hij verrast door elektronisch borden, moodboards (bigger than life): onder het station fietsen wordt streng bestraft, zakkenrollers en beurzensnijders onmiddellijk bij de lurven gevat. In de Middeleeuwen bengelden ter afschrikking van wie met minder goede bedoelingen naar de stad kwam, aan de galgen langs de toegangswegen de kadavers van schurken.
In de Late Middeleeuwen zwierven Dichtertje en nog enkele andere onverlaten, ‘s nachts door de straten, plakten het stadje vol affiches. Bij nacht, en in bende, gingen ze dan aan de slag met emmers, borstels en lijm. Bijzondere aandacht genoten bordjes “Verboden aan te plakken”. Én: als hun ronde erop zat dan bleven ze meestal nog plakken.
Het is niet zo dat men vandaag, in de Stad van de Grote en Grootse Fusies, geen affiches meer mag maken. Nog minder is er sprake van dat men u een muilband wil aandoen. Laat 100 bloemen bloeien! Nog nooit hebben er zoveel affiches gehangen in de stad. En ze zijn nog nooit zo professioneel gemaakt geweest. Nog nooit waren ze zo glanzend. Nooit eerder waren ze zo kleurrijk.
En de wind, de zotte zatte wind, giert en brult en bralt en lacht en huilt door alle reclameborden.
Geef een reactie