Terwijl de halve wereld zat te wachten op de publicatie van het derde en finale deel van de cybersoap “Zoete Waters” deden er zich op de redactie van De Didi-de-Paris-Krant™ heel andere feiten voor. Bijna 48 uur had de laatste redactievergadering geduurd. Een marathongesprek! Sonia Van Zandvliet van de Personeelsdienst had steun gezocht bij Jeannine Dekeukeleire (secretaresse -kernredactie). Georges van de Marketing had weer eens 100% gelijk: we hadden ons hieraan kunnen verwachten! Alfred Deraedt (afdeling Communicatie) reageerde kordaat en keek in de richting van de CEO van de De Didi-de-Paris-Krant™ . Deze nam het woord: “Door onvoorziene omstandigheden kunnen wij vandaag het derde en laatste deel van onze cybersoap niet presenteren.”
“Laat de toestand niet ontaarden in een zoetwater soap, sprak Edmond van Geneghten van De Dienst Fictie. Over Andreas Vesalius doen de wildste verhalen de ronde. Apacheverhalen zijn het!”
“Zoet waters, diepe gronden. zachte heelmeesters maken stinkende wonden”, zuchtte Jeannine. Nog doet Andres Vesalius het bloed sneller stromen. De wildste verhalen doen over hem de rond. Meneer Van Wesel(e), beter gekend als Vesalius, zou de bastaardzoon van de Spaanse garnizoencommandant en diens meid zijn, een lang verhaal ofte legende. Andries Wytinck van Wesel(e) a.k.a. Vesalius werd op 31 december 1514 in de Miniemenstraat in de Brusselse Marollen geboren, aan de voet van de Galgenberg. Zijn vader heette ook Andreas en was apotheker in dienst van de keizers van het Heilige Roomse Rijk, Maximilaan I, Karel V en Ferdinand I. Zijn grootvader, Everard van Wesel, was ook al geneesheer in dienst van de keizer, namelijk Maximilaan I. Zijn overgrootvader Johannes was lijfarts van Karel de Stoute, hertog van Bourgondië en diens dochter Maria van Bourgondië.
Café de Molen, het broodhuis uit 1615, en het Spaans Dak, en een jachtverblijf in de Leibeekstraat horen bij elkaar, ook architecturaal. De heer Van Wesel zou zijn eerste dissecties geprobeerd hebben clandestino in de kelders van de Molen, waar zijn mama woonde, met lijken en gehangenen al vanop de Gasthusberg, toen een galgenberg uit de inquisitieperiode.”
“Een krasse 80-plusser uit het dorp vertelde me … ”, vervolgde Edmond van Geneghten van De Dienst Fictie. “Het is mondelinge overlevering. niet beschikbaar op de recente tentoonstelling . Volgens hem was de locatie gebruikt om er Flesh for Frankenstein in te blikken. Een film uit 1973, van Paul Morrisey. In de hoofdrollen Joe Dallesandra, Udo Kier en Monique Van Vooren. Geproduceerd door Andy Warhol. Ik weet niet of het legende is, mythe, of urban legend.
Alles wijst erop dat het een Spaans Garnizoenshoofdkwartier was, waar vele Vlaamse vrouwen werden bejegend door Spanjolen, daarmee dat er in de 016, 03 en 09 telefoonafdeling zoveel achternamen eindigen op EZ, zoals Boddez, Gruwez, enzo.
De CEO was blij dat hij het laatste woord kreeg: “Aan de zoete Waters is alles mogelijk. Waarom houden de mensen zich niet gewoon aan de feiten? De Zoete Waters en Ernest Claes?”
DIDI DE PARIS 