DE KRACHT VAN DE VERANDERING was meteen voelbaar toen we door de omheining, en dan door de backstage, over het podium, over het dorpsplein met zijn bloembakken en hobbelige kasseien het dorp binnen reden. …. Het was een dorpje om van te smullen… In dit land van Paepe Jan waren de braadworsten een halve meter lang (minstens), het hele dorp liep er scheelzat bij, het stikte er van de oude motars, jonge motorcycle boys, wild ones, no goods en leden van allerlei bendes. Aan flikken, geluids- of welke andere normen had men er het schijt. . Vooral genoten de dames mijn bijzondere aandacht. Pronkstukken! In normale omstandigheden stuk voor stuk KBC-bediende, brave huismoeder in een Ikeakonijnenkot of kleuteronderwijzeres in het katholiek onderwijs waren daar plots, als na buitenaards contact, helemaal veranderd in dronken losbandige sletten, bacchanten gelijk, balorig en hitsig. Door mijn lijf trok als een koude rilling DE KRACHT VAN DE VERANDERING…
DIDI DE PARIS 