VAE VICTIS!

De ochtend was grijs, de feiten ernstig. De kracht van verandering -de metamorfose- voelbaar, trok als een koude rilling door ons heen. Uit elk voortuintje was de tuinkabouter verdwenen, had, alhoewel ze stevig in het gips zaten, de plaasteren benen genomen, zich ontpopt tot een plaatselijke cloon van de potentiële potentaat, de wanna-be führer, de Grote Seriële Afslanker, de zwaar afgevallen clown – zijn brein weegt nu werkelijk niets meer. Overal had zich hetzelfde voorgedaan (als in een Vlaams Filmken): rond de plaatselijke mini-clown-cloon van de Grote Seriële Afslanker (en zijn Holocaust Light) had zich verzameld een hoopje gajes, tuig, trash, losers.