NONSENS

Nooit kon een neonatus op meer belangstelling rekenen dan Kai-Mook in de Zoo van Antwerpen. Marketeera Stassanosa creëerde de hype die door het land trok als een Mexican wave, de voorafrilling  van een nieuwe epidemie.  Marketeera Stassasnosa , sinds eind 2006 commercieel directeur van de Zoo,  weet moeiteloos van een mug een olifant te maken. Eens de berg een muis gebaard had, toverde ze met een vingerknip het kalf in een baby. En nu, na de bevalling, voelt ze zich ook wel een beetje de moeder van het kalf.  Geestelijk. Marketeera Stassanosa is een successchrijfster, van ene totaal nieuw genre, als eerste  schreef ze het allereerste commerciële plan in de geschiedenis van de zoo.  “Want”, zegt ze “‘Een olifant moet je verderlicht maken, opkloppen tot piepschuim. Sensibiliseren via het hart, de short-cut naar de portefeuille. Én de bankkaart. ‘  En raakt de zoo stilaan ondergesneeuwd, bedolven. Het regent al dagen pluche beesten, ruikers bloemen, olifantjes van chocolade en suikerbonen… De geboorte was de blijde apotheose van een marketingcampagne.  Maanden had men in drie shiften naar dat moment toegewerkt, alle draaiboeken lagen open en klaar. Men dacht alles voorzien te hebben, maar als puntje bij paaltje komt, dan blijkt dat niets je kan voorbereiden op de magie van het Wonder.’ We hadden grootse plannen, maar een klein budget. Vandaar onze keuze voor een digitaal platform, waarop we ook het bredere verhaal over natuurbehoud en de voortplantingsprogramma’s konden vertellen. Ja, dat soort sites trekt nu eenmaal volk, weet je. Onze grootste marketingtool was onze perswerking. Via sponsoring hadden we nog meer activiteiten willen organiseren om ons verhaal te brengen.’ ‘Bijvoorbeeld een rekeningnummer op het geboortekaartje, waarbij een financiële instelling bij elke gift hetzelfde bedrag zou opleggen. Of een chocoladefabrikant die in samenwerking met De  Persgroep bij de geboorte bij elke krant een chocoladen olifantje geeft.’ Ja, die bedrijven die weigerden met ons in zee te gaan, kunnen zich nu wel voor het hoofd stoten. Wij hebben hen daar lekker een olifant op hun gat geschilderd.” Wie slim is die begrijpt dan men alles kan koppelen aan alles. Bv. een olifant aan een chocolademerk. Prachtig gestilleerd, de klare lijn in reliëfdruk op papier met een geribbelde structuur. Daarvan gaan ze watertanden. Zelfs de olifanten en flamingo’s. Deze tijd zoekt naar een nieuwe alchemie. Verbinden wat nooit verbonden was. Chocolage met viagra bv. Of een olifant met melktandjes. Vandaag moet men zoeken naar nieuwe combinaties. Desnoods, why not, een vlaming koppelen aan een internationaal ruimtestation. Even  speelde men met de gedachte, Kai-Mook, in gezelschap van Jean-Marie Dedecker,  van op Bajkonoer in een baan om de aarde te slingeren. Wat zeg nu zelf: een job is een job.  Zelfs in een sweat-shop!