HET NIEUWE ONKRUID: GEEN NONNETJES DES ZONDAGS

Zo is dat. Als wachten op de geboorte van een baby-olifantje in de zoo. Wij volgen dat. Dag en nacht. Men heeft er een camera bij geplaatst. Waar staan er vandaag geen camera’s? Lifestream op internet. Uitkijken naar het nieuwe leven. Blij en bang. Alsof het om ons eigen jong gaat. … De jeugd moet hevig zijn en de grote mensen kunnen – als het over kinderen gaat – maar één ding doen, en dat is blijven zeggen dat we er zijn. Voor de dag dat de jeugd haar wonden wil likken… Het is geen tegenstelling tussen ‘us’& ‘them’. Het gaat over iets fundamenteels dat in onze samenleving aan de gang is. Een kluwen van processen die ons ontmenselijken.Het is al aan de gang van twee eeuwwisselingen geleden. Volgens Boon, al van voor W.O.I. Boon schildert het nieuwe onkruid, de naoorlogse jeugd die langzaam aan het uitgroeien is het belangrijkste marktsegment. Nu ja, de jeugd heeft het altijd gedaan, hoor. “In mijn jonge jaren”, schrijft een mevrouw, “waren we te ‘progressief, we ‘blowden’ te veel en we waren te anarchistisch!”Herhaalt de geschiedenis zich, Spock? Jeugd moet, zoals de volksmond zegt, branden. Hevig zijn en over de schreef gaan. Dat is de manier waarop zij psychologisch voor het latere leven de morele grenzen bepaalt. Al van in de Babylonische Oudheid is er sprake van jongeren die zich misdragen. Misschien wordt met de Apollonische-Dionysische tegenstelling ook gewoon jongeren revolte bedoeld? Allemaal dingen waar ik het antwoord niet op weet. Echt waar: niet… Iedereen huivert. Schokt na. Beverige beelden. Gsm-filmpje: een jongen wordt met zijn hoofd in een emmer cement gehouden. Guantanamo? Lijfstraffen kunnen wij niet dulden. Waarschijnlijk gaat het om de zwakste jongen uit de groep. Onze gedachten waaieren uit naar alle leerkrachten die geterroriseerd worden in de klas. Wij denken aan de maatschappij die balanceert tussen domme autoriteit en komplete normloosheid….