Komt het door de slechte internetverbindingen in Zweden? Zitten er misschien ergens een rendier of twee aan de glasvezeldraden te grazen? Of zijn blogs beursgevoelig? Loopt het aantal bezoekers gelijk met de beurscrash? Is dit een cri-de-coeur uit het Noorden? “Songs from the Cold Seas” van Bjork? Hypnotische geluiden van Hedningarna. De teksten van The Leather Nun, gitzwarte industrial sound uit de 8T’s? Of Lykke Li van nu? Of is het lichtvoetigers? Iets van Ingmar Bergman? Van Liv Ullman? Vergelijkbaar met Häxan? – Uma Thurman, Isabella Rossellini, en menig ander exotische bloem hebben hun wortels hier in het land van ABBA en Waterloo. Dat zijn zo die dingen waar een mens zich druk over kan maken hier in het Noorden. Gelukkig zit ik niet in het Hoge Noorden, maar in het zuiden. East of Eden. Ik constateer weer een remonte in het aantal bezoekers. Wellicht ligt dit aan de kwaliteit van mijn schrijfselen. Maar dat wist u natuurlijk al. Malmö is de derde stad van Zweden. 275.000 inwoners. Het ligt bijna op het zuidelijkste puntje van het land aan de Sont, de nauwe zeestraat tussen Zweden en Denemarken. Zweden zijn aanename mensen. Ze barsten van de goede wil. Buiten het feit dat zo wat geen kat iets begrijpt van hun walrus-besnorde Engels, en ze godganse dagen in hun Ikea-konijnenhokken zitten te knabbelen aan een oud stukje Smeurrebreud, en de alcohol hier pokkeduur is, is het best een puik land, Zweden. De Zweed is nog het meest te vergelijken met een hamster. Meestal propt hij zich vol met Köttbullar, kleine gehaktballetjes met aardappelpuree en een schep jam. De smaak komt van een speciale kruidenmix. En dan is er nog Ärtsoppa med Pannkakor, erwtensoep met pannenkoekjes. Daarbij vergeet de Zweed nooit zijn flensjes rijkelijk te overgieten met jam. Voorts vreet hij, of zij, aardappelen met haring en zure room. Soms worden er hier Kräftskiva. Geserveerd. Rivierkreeftjes. Met brood, boter en kruidenkaas! Het modale Smörgåsbord bestaat uit een enorme hoeveelheid koude en warme gerechten. Veel verschillende soorten vis, vlees, pasteitjes en salades. En dit pakt men meestal in, in dikke pakken bladzijden Strindberg, Dagerman, Astrid Lindgren, Per Enquist. Verder is het motto: denk globaal: drink lokaal. Alcohol is duur in Zweden. Sterke drank alleen verkrijgbaar in staatswinkels. Alcoholichi staan hier zeer hoog op de sociale ladder. Tenminste als ze er niet afvallen. Met het smelten van de poolkap rukt Europa op. Ook in deze barre contreien. Voorlopig blijft het nog lonend om zelf thuis alcohol te stoken. Deze “huisdrankjes” zijn niet altijd van goede kwaliteit. Om de haverklap belanden mensen in het ziekenhuis met vergiftigingsverschijnselen. Elke kermis is een geseling waard. Hier is echt een gat in de markt. Alcoholische ontwikkelingshulp dringt zich op. Je vraagt je af hoe Lee Hazlewood het hier uithield, toen hij in 1970 op expeditie kwam naar Zweden.
DIDI DE PARIS 