Hopelijk heeft u nog even tijd. Pas in 2075, 70 jaar na de dood van de architect Waterkeyn, kunnen wij u een prentje tonen van het gebouw waarin wij ons nu bevinden: het Atomium te Brussel. Tot 2075 hebben de erfgenamen van de ontwerper van deze constructie het auteursrecht op alle afbeeldingen van het gebouw.
Geconstrueerd voor de Wereldtentoonstelling in Brussel in 1958, de Expo 58. Als symbool voor het “staal” dat toen sterk in ontwikkeling was, en een belangrijke rol speelde in de optimistische kijk op ontwikkeling in de jaren vijftig. Vreemd genoeg werd bij de bouw besloten dat de bollen niet van staal, maar van aluminium gemaakt moesten worden – een Belgisch compromis. Aluminium was aanmerkelijk beter bestand tegen corrosie. De constructie bestaat uit negen bollen met elk een diameter van 18 meter, die samen de kubisch ruimtelijk gecentreerde kristalstructuur van ijzer uitbeelden, 165 miljard maal vergroot. De totale hoogte is 102,705 meter. De bollen zijn met elkaar verbonden door middel van roltrappen. De drie buitenste hoge bollen hebben geen verticale dragers en zijn om veiligheidsredenen gesloten voor publiek. In de bovenste bol is een restaurant gevestigd en heeft men een panoramisch uitzicht over de stad, en in de andere bollen zijn verschillende tentoonstellingen. Elke bol is een “sphere“, en heeft een oppervlakte van 1082 m². Elk niveau heeft een oppervlakte van 240 m². Er zijn steeds twee niveaus per sphere. De bovenste bol heeft drie niveaus. De liften hebben een snelheid van 5 meter per seconde. Er zijn 20 “verbindingsbuizen” tussen de spheren. Een verbindingsbuis heeft een diameter van 3 m en een lengte van 23 m of 18 m…
Het is zondag en ondanks al zijn arme sloebers ziet de stad er zonnig uit. Het is zo’n dag waarop etters als Lou Reed nummers schrijven als “Perfect Day”. Vader Veek (het grootste genie sinds Vadertje Cats!) en ik zijn met de tram gekomen. Chinees Paviljoen, Braambosjes, Tram 4, tram 23, en nog veel meer flitste aan ons voorbij. Lake of colours, lake of tears… In het Atomium. Wormstekig. Zitten wij. In zo een bol zitten we. Voor een weird feestje. Voor Disco Kids. Een knalfeestje. In het kader van de 50ste verjaardag van Expo 58 en het Atomium en de 10de verjaardag van Gagarin Recocrds. Van Felix Kubin. Optredens van Mandrill Smith-Humbleconk (uk), Echokrank (ger). De kinderen dansen uitzinnig. En dan… Het hangt in de lucht. Fijn stof, poedersuiker op een taart. De volwassenen stuiken in elkaar. De een na de ander. Eerst Pete Uhm , electro-dadaïst uit Cambridge. Daarna is het de beurt aan Bart Schoofs. Dé striptekenaar. Peter Fengler (Coolhaven), en tenslotte –last man standing- DdP (K-L)… Bleek het een internationale bijeenkomst te zijn voor mensen met extreme hoogtevrees. De zaak gaat gevaarlijk wiebelen. Een verbindingsbuis breekt af, een bal gaat aan het rollen. In een razende vaart. Het hoofd is een trommel van een wasmachine. Ronddraaiende beelden. Prentjes uit De Kwakstralen – Suske & Wiske. Vliegende bollen en daar zitten alle kleine levende wezentjes in. Groot is de consternatie als wij zien waar wij zitten: in de kanonskogel van Münchhausen!
DIDI DE PARIS 