DYNAMO JOE

Ontiegelijk laat in de nacht kwam Principessa thuis. Een vergadering. Gelukkig is zij geen politica. Trouw (als een dief in de nacht) wachtte Joe haar op. Hij hing over zijn boek. Als een schriftgeleerde. Wat zij niet gezien had toen zij het netjes gepoetste huis binnenstapte was dat hij zijn hidden agenda onder zijn arm hield. Onzichtbaar. Bestaat uit niets anders dan uit data. En nu heeft hij weer veel te weinig geslapen, want Principessa moet ontiegelijk vroeg het huis uit voor alweer ergens een vergadering. Gelukkig is zij gen politica. en heeft weer heel de wereld de boter gevreten. Geen boter, geen melk, geen brood, geen geld. “En die kinderen krijg ik ook alweer hun nest niet uit”… (Net hun vader.)… Is het ergens beter, Joe? De Maan, Mercurius, Venus, de Zon? You like it or leave it. Van in zijn fiere stede Kessel-Lo is Joe op zijn fiets gesprongen om Puberella naar school te brengen. Het ochtendlijke schouwspel van de kinderen die kriskras door elkaar rijden. Schnell, schnell! Het kolkend mierennest. Nicht raisonnieren. Dàt, of de ochtendbries. Iets snijdt hem de adem af… Als een aroma van koffie in de ochtend, dwalen Joe zijn gedachten af naar de dynamo. Een wonderlijke uitvinding. Er zijn er die elektriciteit opwekken doordat ze rechtstreeks tegen het wiel wrijven en er zijn er die netjes verwerkt zitten in de as van het voorwiel. Zo eentje had hij er tot voor kort ook… Elektriciteit opwekken. En zo gaat het dan weer elke ochtend opnieuw: Joe trapt zich op gang.