In schril contrast met de belspelletjes is dit een eerlijk spel. Je hoeft alleen jezelf niet te bedotten. Terwijl u dit leest weet een irisscan uw gedachten te localiseren. Dus als ik nu zie jij nu stiekem Googlen gaat, dan druk ik op een knopje. Hier zo, dat gele knopje, en dan gaat jouw computer onverbiddellijk gelijk in rook op. Mission Impossible. Zo is het.
Een gewaarschuwd man/vrouw is er twee waard. Nu, de vraag: mijn volgende volwaardige blogbijdrage krijgt als titel mee SEVEN STORIES UNDERGROUND. Waar heb ik dat nu weeral gejat?
O shit, net nu ik op het punt sta dit te posten, merk ik dat ik ook deze titel heb gestolen. Van Johan Huizinga. Een cultuurwetenschappelijk boek uit 1938. Spannend! Twee jaar later was het oorlog.
“Mijn naam is Gerrit en ik steel als de raven”. Shit, dat heb ik zeker ook ergens gejat! Juwelenaria? Gounod? Faust? Bianca Castafiore? Who knows? Misschien is het binnen twee jaar al wel weer oorlog.
DIDI DE PARIS 
maart 17, 2008 bij 4:26 pm
Maar: als eigendom diefstal is, is elke diefstal dan niet per definitie een vorm van eigendom? Een tekstielbaron *moet* op z’n minst een soort van een grootgrondbezitter zijn. Met veel eigendom. En daarom stelen als de raven.
Hopende hiermede alweer een wereldprobleem opgelost te hebben
mc pvc
kenner van alles
maart 17, 2008 bij 5:08 pm
Geachte Heer PVC,
Uw poëticale esthetica siert u!
maart 17, 2008 bij 6:53 pm
Cool.