WAR OF THE WOR(L)DS! (primeur: een burenruzie tussen twee blogs)

Oproep , oproep! Aan alle bevriende bloggeurs. Blogbaas, Mc PVC, etc.. verenigt u! Graag had ik u hier verteld over de voormalige stadsfeestzaal in de Rijschoolstraat. Maar dat gaat nu niet. De beelden zijn gestoord, onze woorden worden vertekend weergegeven. Ze zijn binnengedrongen. Het is gebeurd. Anders had ik u met veel enthousiasme verteld hoe hier op deze plaats, in de Rij-Schoolstraat, veertig jaar en zes dagen geleden, op 22 februari 1968 Pink Floyd zijn allereerste buitenlandse optreden zou houden. Maar er zit teveel storing op onze lijnen. Ik kan niet praten.

Ik word overstemd door een nationalistisch discours. Men brult mij toe dat ik een collaborateur ben, dat ik samenheul met die van over de Steenweg, met die van ’t Stad, met de erfvijand: Leuven! Als voorzitter van de CCPK, de Cosmische Communistische Partij van Kessel-Lo, -zo zegt men – zou ik – zo werd het herhaaldelijk gesteld- het voorbeeld moeten stellen. Het zat er al een tijdje aan te komen. Sedert enige tijd, is Blogbuur, het brein achter http://www.vilt.net , permanent aanwezig op mijn blog. Onder diverse pseudoniemen, identiteiten en avatars. Aan de lopende worden onder mijn écritures smalende, meesmuilende opmerkingen gepost, gedropt, gestort.

Het is een wet van Perzen en Meden dat men niet antwoordt op spam. Nu meer dan ooit luidt het parool: negeer hen! Don’t feed the trolls! Zij opereren onder de valse vlag. Liefst doen zij zich voor als militanten van HKB: Het Kessalonees Bevrijdingsfront. Zelf komt als een constante, een rode lijn, in al hun seniel gekribbel naar boven dat zij zouden opereren vanuit een onderaardse bunker in de Kesselberg. Vanuit deze heilige –duivelse! – berg zou hun valse profeet, Blogbuur, het kwaadaardige brein achter http://www.vilt.net, een permanent e-mail bombardement dirigeren. Een spervuur van vragen –vooral van technische aard – . Wij, hier in de burelen van Schrijverij De Paris, worden samen met onze reporter ter plaatse, Didi de Paris, overspoeld door golven van negatieve energie, een hittestraal die Aardlingen onmiddellijk verzengt Bestookt door negatieve en smalende opmerkingen. Oorlogen worden vandaag virtueel uitgevochten. Zeker in cyberspace. Dit is de allereerste cyberburenruzie.

Die kon van alle kanten komen. Omcirkeld door bloggeurs. HKB zou naar het schijnt gemaskerd para-militaire oefeningen uitvoeren in de Kesselse bergen. Niets is minder waar. Onze vooruitgeschoven waarnemers hebben hun HQ gedetecteerd en wel op een beugscheut van de Burelen van Schrijverij De Paris. Terwijl het hoofdpersonage ter plekke gestuurd werd was vanuit de ramen van de burelen van Schrijverij de Paris te zien hoe Blogbuur, het kwaadaardige genius, in zijn salon met pruilmondje van zijn thee nipte.

Mochten er niet zoveel vijandige aanvallen van die schurkenblog geweest zijn, dan werd je nu onthuld hoe tumultueus de eerste buitenlandse podiumverschijning van Pink Floyd geschiedde. Zit er iets in het drinkwater? Is het de Stella? Een eeuwige overdosis? Wordt het niet stilaan tijd dat men Leuven ontzet? Afspant met plastic politielint? Met een betonblok aan de benen toevertrouwt aan de bodem van de Dijle?

Op 22 februari 1968 zou Pink Floyd in Leuven een Prins Karnaval-verkiezing opluisteren. Er was weinig eenheid tussen Leuvenaars en studenten, tussen karnavalvierders en muziekliefhebbers dus. De band was een klasse apart. Langharig, blootvoets en jeans. Al het materiaal was opgesteld toen de muzikanten besloten niet op te treden. Het zou toch nooit geklikt hebben. Ongeacht de partituur, beloofde het alles behalve harmonieus te worden. Tegen de tijd dat de band er helemaal klaar voor was bekogelden de twee partijen elkaar met bierglazen. De band weigerde op te treden.

Naar aloude plaatselijk gebruik werd de zaal door de politie ontruimd –een idee dat later overgenomen zou worden in een film van Monty Python.