THE KILLER AWOKE BEFORE DAWN, HE PUT HIS BOOTS ON

 

(beeld:   ‘Ariel On Fire’ van Annick Castro) 

Bliksem! The killer awoke before dawn, he put his boots on… Nu is de auto een kever. De lampen glijden over witte lijnen. Eindeloos het duister. De weg langs de zee, het strand, de duinen. Prachtig, maar treurig en naargeestig, niet door de grijze lucht en de sombere zwarte zee, maar vanwege mezelf… En dan duikt Joe -gladde aal- als een volleerd Private Art Detective in de zee van tijd; surft in alle richtingen tegelijk: de goede moordenaar achterna; Margarete Porte achterna en houdt halt bij kilometerpaal 1966. Het schooljaar ’66-’67 was op kruissnelheid gekomen toen de kranten even spannend werden als de verhalen van John Flanders. De ontknoping zat er aan te komen. Dat voelde zelfs een kind.

Zoals een roman zich soms geprangd weet tussen boekensteunen, zo laveerde dat vreemde 1966 tussen extreme gevoelens. Enerzijds was er het onnoemelijk verdriet om het van ons heen gaan van Walt Disney, anderzijds de introductie van een totaal nieuw soort held: Batman!

Het hele jaar had het land in de houdgreep gezeten van een spook. Het begon in de nacht van 24 op 25 februari in een Brusselse steeg. Pikzwarte nacht en striemende regen. Agent Albert De Leener, Nr. 732, lag op de uitkijk. Een Franse gangster. Penose uit Marseille. Gespecialiseerd in roofovervallen en hold-ups. Was naar de plaats van het onheil teruggekeerd. Zijn valse identiteitskaart was uit de gestolen Citroên gevallen. In Vlaamse Filmkes had Joe het niet spannender kunnen vreten. Koelbloedig en plichtsbewust verliet Agent Nr. 732 zijn schuilplaats en riep de figuur die de gestolen wagen naderde toe. “Geef uw papieren!” Hij hoorde de auto niet aankomen. Schoten weerklonken. Verschillende. Agent Nr. 732 liet zich evenmin onbetuigd. Later is uit de lijkschouwing gebleken dat de man om het leven kwam door één fatale kogel.

Men kan zeggen dat Agent De Leener een slachtoffer was van de gespannen verhouding tussen de verschillende taalgroepen, maar twee moorden op een agent in drie maanden was echt teveel. Als dolle horzels kamden op vrijdag 25 en zaterdag 26 februari 400 soldaten en rijkswachters, Terkamerenbos en het Zoniënwoud uit, gebieden waar vanoudsher ketters zich schuil hielden. Tevergeefs!

Maart 1966 daarentegen was spannender dan Jerry Cotton. Nationaal werd een groots opgezette zoekactie op het getouw gezet. In de duinen van Klemskerke werd een uitgebrande auto gevonden. Het karkas door een kogel geraakt. Met monnikengeduld werd het duingebied uitgekamd. In Brussel ging de politie promp in staking. Men eiste betere wapens en een gevarenpremie!

Op woensdag 7 december 1966 werd om 10u4O in Blankenbergen op een duinenkam tussen twee bunkers, 70 à 80 cm diep, eindelijk gevonden het stoffelijk overschot van de betreurde Agent Nr. 732.

13 december 1966. Onder massale belangstelling werd Agent De Leener naar zijn laatste rustplaats gebracht. The Jokers kenden toen een gigantisch succes met het nummer “Batman”. Een hit.

 

–