Ik ben een AtomaÔ -manÒ. Schriften zijn gelijnd of geruit. Daarnaast bestaat er nog een klasse apart: economische ruit. Dat soort dingen leert een mens tot eigen scha en schande, merkte ik terwijl ik bladerde door mijn net aangekocht AtomaÔ -schrift. In de loop van de donkere namiddag ben ik ook het achterlicht van mijn nieuwe fiets kwijtgeraakt. Het zal mij niet tegenhouden nog even op de fiets te springen en om een nieuw Atoma Ô te gaan. Tegenwoordig fietsen we op een mountain bike, een city bike of op een hybride model. In het Oude China mocht men een aantal keren in het leven van naam veranderen. Zelf stapte ik de eerste twintig jaar, zij het moeizaam, door het leven onder de naam “Dirk”. Daarna fietste ik een kwarteeuw door het leven als “Didi”. Misschien doe ik er, om alle spraakverwarring tussen mijn oudste kennissen en die van latere datum te vermijden, goed aan verder te doen als de mutatie Di/di/rk… Een formule i.p.v. een naam. Een pseudoniem kiezen blijft altijd een ijkel punt. Ik loop gebukt onder het gewicht van twee namen. Was ik maar nooit schrijvertje geworden!
december 27, 2006 bij 12:52 pm
Kernfysica of metafysica van een Atoma-man in chaos?
Di/di/rk! What’s in a name?
Is Atoma-man dan toch deelbaar? of
Krijgt Atoma-man andere eigenschappen in interactie met …?
Is het een naam maken of een naam krijgen? It’s the same.
But a good name is better than riches!