(schilderij: Sad Pray for Enola Gay, Juan Maria Bollé)
Na het feest… Gregoriaans gezangen zalven mij. Woorden worden uit elkaar getrokken tot slierten ochtendnevel. Muziek verzacht de zeden. Leven is onmogelijk zonder soundtrack. Gregoriaanse gezangen zijn de hemelse variant van blues. Hemelscharen vol negro spirituals trekken over mij heen, zoals een wolk over de uitgestrekte wouden, oneindige vergezichten, met uitzicht op de rand van de wereld. Het tocht in mijn ziel.
Mijn thuisland is een rotstreek waar pygmeeën sedert mensenheugenis hartstochtelijk polyfonie bedrijven. In alle toonaarden, nu eens uitgemeten, dan weer laten ze het breed over de notenbalken hangen. Ook de Rode Duivelsaanbidders stoten langgerekte klanken uit, zoals honden voor de aardbeving of voor het bombardement.
Zoals het licht de dag bekruipt, kronkelt de vraag als een slingerplant over mijn lijf hoe ik mijn ziel moet lijmen.
Uit woorden spint men opera. Terwijl ik nog twijfel of dit de Götterdämmerung is, barst de Finlandia suite open. Niets dan deze ansicht – met muziekmechaniekje – beschrijft beter de weidse landschappen die een normale sterveling alleen te zien krijgt in commercials en Bond films.
Ik was op city trip in de hel.
DIDI DE PARIS 
november 22, 2006 bij 3:13 pm
Begin me hier, bij dat “kruis” ook al vragen te stellen om nog maar te zwijgen over de “Götterdämmerung” en de “zalvende” gregoriaanse gezangen
november 22, 2006 bij 3:53 pm
Kruis? De compositie is van Juan Maria. Misschien zit er een verwijzing in naar Malevitsch zijn “Suprematie”? Misschien is de Big Boy wel eens eeuwig kruis? Misschien schuilt hierin de suprematie? De kern is een abstract vierkant. Daarboven en daaronder hangen dood en vernieling. Aan de zijkanten is er schoonheid en levenskrachten. Van zulke kruisen kunnen er nooit genoeg zijn!”
Götterdämmerung is een Nietscheriaanse titel. Neen, Nietzsche was geen coureur, maar de auteur van o.a. De Anti-Christ.
Als Gregoriaanse gezangen de hemelse variant zijn van blues dan is het zingen van de blues ook een stukje hemel op aarde brengen vooral de ongelukkigen, de arme sloebers.
Zo sacraal is het allemaal niet.
Also sprach De Paris. (Toch, laat ik niet na u mijn zegen over te brengen beminder zusters en avatars. )
november 22, 2006 bij 4:19 pm
Héél leerrijk Meester!
(trekt een Prediker ook niet rond met zijn kruis?)